മോഹം

മിന്നാം മിന്നിയായ് നിന്‍ വഴിത്താരയില്‍

ഇത്തിരി വെട്ടം നല്‍കുവാന്‍ മോഹം

ചിത്ര പതംഗമായ് പാറി നിന്നുള്ളിലെ

ഇത്തിരി തെനെന്നും നുകരുവാന്‍ മോഹം

ഒരു പക്ഷിയായ് നിന്നെയും ഇണയാക്കി

ചക്രവാളങ്ങളെ പുല്‍കുവാന്‍ മോഹം

വര്‍ണങ്ങളേഴുള്ള മാരിവില്ലായ് നിന്നെ

ആകാശ ഗോപുരമേറ്റുവാന്‍ മോഹം

ഒരു സ്വപ്നമായ് നിന്റെ നിദ്രയില്‍ വന്നെന്നും

സാന്ത്വനം നല്കുവനെന്തു മോഹം

ഒരു ചെറുകാറ്റായ് മെല്ലെ പതുങ്ങി നിന്‍

അളകങ്ങളൊന്നു തഴുകുവാന്‍ മോഹം

ഒരു മൃദു ഗാനമായ് ഒഴുകി വന്നെതിയാ

ചെവിയിലെന്‍ ഹൃദയം തുറക്കുവാന്‍ മോഹം

ഒരു മുളന്തണ്ടായ്‌ മാറി നിന്‍ ചുണ്ടിലെ

മധുരമതേറ്റു വാങ്ങുവാന്‍ മോഹം

ഒരു നിധിപോള്‍ നിന്നെയെന്‍ മരിലനക്കുവാന്‍

ആയിരം ജന്മം പിറക്കുവാന്‍ മോഹം

അറിയുന്നു.....ഞാന്‍........

കേള്‍ക്കുന്നു നിന്‍ നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ എന്‍ കാതോരമായ്‌
അറിയുന്നു നിന്‍ ചുടു നിശ്വാസമെന്‍് കവിള്‍തടത്തില്‍
തഴുകുന്നു വിരലുകള്‍ അളകങ്ങളില്‍
ചൊല്ലുന്നു മന്ത്രം ഹൃദയത്തിലായ്‌........

വേനല്‍ മാറീട്ടൂം മഴയൊന്നു ചാറീട്ടും
ശിശിരം മറഞ്ഞിട്ടും വസന്തം വിളിച്ചിട്ടും
മാറാത്തതെന്നും ഇതൊന്നുമാത്രം..
നിന്‍ ഹൃദയ താളത്തിന്‍ ചൂടു മാത്രം.

അരികത്തിരിക്കുമ്ബൊള്‍് മറ്റൊന്നുമില്ലെനിക്കറിയുവന്‍്
നിന്‍ മിഴിയിണയിലെ ആഴം കാണാന്‍
അകലത്തിരുന്നാലും മറ്റെന്തറിയുവാന്‍്
നിന്‍ മിഴിയിലെരിയുന്ന സ്നേഹത്തിന്‍ കനലല്ലാതെ

പറയില്ല നിന്നോടകാലത്ത് മാറുവാന്‍
നിന്‍ കരള്‍ തുടിപ്പറിയുമെന്‍് ഉള്‍ത്തടങ്ങള്‍ .
എവിടെയാണെങ്കിലും അറിയുന്നു നീയെന്നെ
ഉള്ളിലൊതുക്കി തലോടുന്നതായ്‌

കണ്പീലി നനയുന്നു എന്‍കരള്‍ പിടയുന്നു
നിന്‍ ഗാഢ സ്നേഹത്തിന്‍ നോവറിഞ്ഞു്
പകരമായ്‌ നല്‍കുവാന്‍ മറ്റൊന്നുമില്ലെനിക്കെ -
ന്നുള്ളിരുകുന്ന സ്നേഹത്തിന്‍ ചൂടു മാത്രം..

സ്വര്‍ഗത്തിലേക്ക്

ആശകള്‍ ചിറകടിച്ചെത്തുന്നു പിന്നെയും
ആയിരം മോഹങ്ങള്‍ ഉണരുന്നു
നിന്നരികില്‍ എത്തുമ്പോള്‍ പൊട്ടി വിടരുമെന്‍
സ്നേഹത്തിന്‍ നറുപുഷ്പം നിന്നിലേക്കായ്

അരികത്ത്‌ അണയുവാന്‍ ഹൃദയം തുടിക്കുന്ന-
തറിയുന്നു അന്യോന്യം ചോല്ലിടാതെ
അകലത്തു നില്കുമ്പോള്‍ അറിയുന്നു
എന്നില്‍ നിന്‍ വിരഹത്തിന്‍ മുള്ളുകള്‍ ആഴുന്നതായ്‌

ഹൃദയം നോവുമാതകിലും എന്റെയാ -
നൊമ്പരം പോലുമിന്നെത്ര ഹൃദ്യം
പറയുവാന്‍ വയ്യ എന്നാല്മാവില്‍ ആഴത്തില്‍
പതിയിരിക്കുന്നോരാ ദുഖസത്യം

ഒരു നാളില്‍ ഞാന്‍ നിന്റെ അരികത്തണയുമ്പോള്‍
നെഞ്ചോരം ചേര്‍ത്തു നീ കഥകള്‍ ചൊല്ലും
ഹൃദയത്തിന്‍ നോവില്‍ തേന്‍ പുരട്ടും
പാറി പറന്നു നാം സ്വര്‍ഗം പൂകും

പ്രത്യാശ

ആയിരം രാവുകള്‍ പോയ് മറഞ്ഞെങ്കിലും
കണ്ട കിനാവുകള്‍ മാഞ്ഞതില്ല
ഹ്രുദയമാം വീണയില്‍ നാദമുത്ര്‍്ത്തൊരാ
വിരലുകളെങ്ങോ മറഞ്ഞുനിന്നു

പാതിവിടര്‍ന്നില്ലതിന്‍ മുന്‍പ്‌ തന്നെ
വാടി കൊഴിഞ്ഞൊരീ മോഹപുഷ്പം
ആരാരോ ചൂടുവാന്‍ മോഹിച്ചുവെങ്കിലും
മണ്ണില്‍ വീണു പൊലിഞ്ഞു പൊയീ

കണ്ടു തുടങ്ങീല്ലതിന്‍് മുന്‍പ്‌ തന്നെ
കത്തികരിഞ്ഞുപോയ് സ്വപ്നമാം കതിരുകള്‍
ആരാരോ കൊയ്യുവാനാശിച്ചുവെന്കിലും
വ്ണ്ണീറായ് കാറ്റില്‍ പറന്നത്‌ ചുറ്റിലും

കേട്ട് തുടങ്ങീല്ലതിന്‍് മുന്പ് തന്നെ
പാതിയില്‍ നിന്നുപോയ്‌ ഗാനത്തിന്‍ വീചികള്‍
ആരാരോ കാതോര്‍ത്തു ഗാനത്തിനെങ്കിലും
കാറ്റിന്‍ മോഴിയിലലിഞ്ഞൊരാ വീചികള്‍

എങ്കിലുമെന്നുള്ളമാശിച്ചുപോകുന്നു
ഇനിയുമൊരുനാള്‍ വരും.........
എന്റെ ഹൃദയ പത്മങ്ങളെ തോട്ടുണര്ത്തീടുവാന്‍്
ഒരു സൂര്യ താപമിനിയുമുണ്ടായ് വരും

തീരാത്ത ദുഃഖം

മറന്നുവോ നീയെന്റെ ഹൃദയരാഗം
വെടിഞ്ഞുവോ നീ നിന്റെ പ്രാണനെയും
ഒരുമിച്ചു വാഴുവാനാശിച്ചൂവെങ്കിലും
വഴിവക്കില്‍ നീയെന്നെ വിട്ടുപൊയീ

ഇരുള്‍മൂടി ന്ല്‍്ക്കുമാ വീഥിയില്‍ ഞാന്‍
വഴിയറിയാതെ പകച്ചു നിന്നു
ഒരു തരി വെട്ടം കാണുവാനില്ലാതെ
കരള്‍ നീറി നെഞ്ചം പിടഞ്ഞുപോയി

ഒരു കുഞ്ഞു തെന്നലായ്‌ മെല്ലെ തഴുകി നീ
ഒരു കൊച്ചു മിന്നലായ്‌ ഇരുളകറ്റീ
ഒരു ചെറു മഴയായ്‌ കുളിര്‍ പരത്തി
ഇടനെഞ്ചിലാശ്വാസ തേന്‍ പുരട്ടി

നിദ്രയില്‍ നീയെന്റെ സ്വപ്നമായീ
ചിന്തയില്‍ നീയെന്നും ദാഹമായീ
നാളുകളെത്ര കഴിഞ്ഞാലുമെന്‍ മനം
തുള്ളി തുളുമ്പും നിനക്ക് വേണ്ടി..........

തൂലിക

മണ്ണില്‍ കളം വരക്കുവാന്‍
ചുമരില്‍ വരകള്‍ നിറക്കുവാന്‍
നീ എന്നോടൊത്തുകൂടി
അക്ഷരത്തിന്‍ ഭംഗി
എന്നെ അറിയിക്കുവാന്‍
നീ എന്തുമാത്രം ബുദ്ധിമുട്ടി
പ്രിയസഖിയെ എന്റെ പ്രണയം
അറിയിക്കുവാനും നീ തന്നെ വേണ്ടിവന്നു
ഒടുവില്‍ എന്റെ മനസ്സില്‍ അടഞ്ഞുകിടന്ന
മുറികള്‍ തുറന്ന് വെള്ളകടലാസ്സില്‍
പകര്‍ത്തുവാനും നീ തന്നെ മുന്നില്‍ നിന്നു
എന്നെ ലോകമറിയുന്ന
ഈ ഞാനകി മാറ്റുവാനും
നീ എന്റെ നിഴലായ്‌ കൂടെ നിന്നു
കാലയവനികയില്‍ല എല്ലാം ഇട്ടെറിഞ്ഞു
മരണ സാഗരത്തില്‍ ആണ്ടു പോവുമ്പോഴും
നീ എന്നെ കൈവിടരുത്

നെടുവീര്‍പ്പ്‌

വാനം ഭൂമിയെ നോക്കി നെടുവീര്‍പ്പിടുന്നു
ഒന്നു പുണരുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
താരം ചന്ദ്രനെ നോക്കി കേഴുന്നു
ഒന്നു താഴുകുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
പുലരി സന്ധ്യയെ ഓര്‍ത്തു മൊഴിയുന്നു
ഒന്നു കാണുവാനാവുന്നില്ലല്ലൊ
പൂക്കള്‍ സൂര്യനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു
ഒന്നു മിണ്ടുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
രാത്രി പകലിനോട് ചോദിക്കുന്നു
നിറഞ്ഞ യൗവ്വനം എനിക്കോ നിനക്കോ
ശില്പം ശില്‍പിയോട്‌ കൊഞ്ചുന്നു
ഒന്നു ചുംബിക്കുവാനാവുന്നില്ലല്ലൊ

കണ്ണുനീര്‍ കാലത്തിനോട് ചൊല്ലുന്നു

ഒന്നു മറക്കുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ

ഹൃദയം ഹൃദയത്തോട് മന്ത്രിക്കുന്നു
എന്നെ നീ അറിയുന്നില്ലല്ലോ

രാധയായ്‌ ഞാനിന്നു മാറിയെങ്കില്‍ !!!!!!!!!

പുതുമഴ

മീനമാസ കൊടും ചൂടില്‍

സൂര്യന്‍ ജ്വലിച്ചു പവന്‍ പോലെ

വറ്റി വരണ്ടു ജലാശയങ്ങള്‍

സ്വപ്നം കരിഞ്ഞ മനസ്സുപോലെ

സര്‍വ ചരാചര ജീവികളും

സസ്യങ്ങള്‍ വാടിയ ഭൂതലവും

ഒരു തുള്ളി ദാഹജലത്തിനായി

കേഴുന്ന വേഴാമ്പല്‍ പൊലെയായീ

അന്നേരം സൂര്യന്‍ മറഞ്ഞു വെങ്ങോ

കാര്‍മേഘമാലകള്‍ വന്നണഞ്ഞു

ആദ്യത്തെ നീര്‍ത്തുള്ളി നെറുകയില്‍ വീണു

മനമാകെ കോരിത്തരിച്ചു പൊയീ

പുതുമണ്ണിന്‍ ഗന്ധം പരന്നു ചുറ്റും

പുതുമഴ തന്നൊരുണര്‍വുമായി

പക്ഷികള്‍ ചിറകടിച്ചുയര്‍്ന്നു പാടി

പുതുമഴ കൊണ്ടതിലാനന്ദമായ്

സസ്യലതാദികള്‍ കുമ്പിട്ടു നിന്നു

നീര്‍ തന്ന മാനത്തെ വന്ദിക്കുവാന്‍്

ഞാനുമാ മഴയെ നോക്കി നിന്നു

മനസ്സില്‍ തളിരിട്ട പ്രണയത്തോടെ

==സമാന്തരം==

പാളങ്ങള്‍ അന്യോന്യം ഒന്നു ചുംബിക്കുവാന്‍
ആകാതെ പായുമീ പാളങ്ങള്‍ കണ്ടും
തമ്മില്‍ മിണ്ടിയും പരസ്പരം കലഹിച്ചും
തമ്മില്‍ അകലാതടുക്കാതെ പായുന്നു‌

തമ്മിലറിയുമൊരു ചെറു സ്പന്ദനം പോലും
ഒന്നു താഴുകുവനകാതെ പായുന്നു
ദുഃഖങ്ങളൊക്കെ പരസ്പരം കൈമാറി
സാന്ത്വനമേകുന്നു മുന്നോട്ടു പോകുവാന്‍

എത്രയോ കാതങ്ങള്‍ താണ്ടി കഴിഞ്ഞിട്ടും
തമ്മിലകാലം കൂടീല്ല തെല്ലുമേ
ഇത്രനാളൊന്നിച്ചു കണ്ടറിഞ്ഞെന്നാലും
തമ്മിലകലം കുറഞ്ഞില്ല എള്ളോളം

അകലമേര്റുന്നില്ലെന്നത് ഉള്ളില്‍ ആശ്വാസം ഏകുന്നു
നിത്യവും കാണുന്നതെത്ര ഭാഗ്യം
നെഞ്ചോടടുക്കുവാന്‍ മോഹമുണ്ടാകിലും
നെഞ്ചകം വിങ്ങി ഒതുങ്ങി നിന്നു

സമാന്തര രേഖകളായി നീങ്ങുന്ന നാം
അനന്തതിയിലെങ്ങണ്ടോരുമിച്ചു ചെര്‍്ന്നേക്കാം!!
നിന്റെ ഈ നിതാന്ത സാമീപ്യമെന്നെ
അനന്തതയിലേക്ക് നീങ്ങാന്‍ പ്രചോദനമേകുന്നു.....

പ്രിയമുള്ള സ്വപ്നം

മഴ മാറി മാനം തെളിഞ്ഞുവെന്നാലും
നിന്‍ മന്ദഹാസം കണ്ടതില്ല
കുളിര്‍തെന്നല്‍ വീശി തുടങ്ങിയെന്നാലും
നിന്‍ പ്രിയ സാമീപ്യം വന്നതില്ല
കുയിലുകള്‍ പാടി പറന്നുവേന്നാലും
നിന്‍ പ്രിയ ഗാനം കേട്ടതില്ല
മലരുകള്‍ നറുമണം വീശിയെന്നലും
നിന്‍ ദേഹ ഗന്ധമറിഞ്ഞതില്ല
തത്തകള്‍ കൊഞ്ചി പറഞ്ഞുവെന്നാലും
നിന്‍ മൊഴി മാത്രം കേട്ടതില്ല
മോഹങ്ങള്‍ മണിമന്ചതേരിലേറി
ആകവേ ചുറ്റി തിരഞ്ഞു പോയെങ്കിലും
മറഞ്ഞിരുന്നെന്നിലേക്കാര്‍്ര്ദ്രമായ് നീട്ടുമാ
മിഴിരണ്ടുമെവിടെയും കണ്ടതില്ല
വരുമൊരു മാത്രയില്‍ നിനയാതെ എന്‍
മുന്നില്‍ മാറോടു ചേര്‍ത്തൊന്നു പുല്കിടുവാന്‍
സുന്ദരമാമൊരു സ്വപ്നമാതാകിലും
നിശ്ചയമൊരുനാള്‍് സഫലമാകും

തിരിഞ്ഞു നോക്കുമ്പോള്‍

ഇന്നു ഞാനീ ഏകാന്ത വീഥിയില്‍
നിന്നു തിരിഞ്ഞൊന്നു നോക്കിടുമ്പോള്‍
കത്തിയെരിഞൊരെന്‍് ബാല്യ കൌമാരങ്ങള്‍
എത്രമേല്‍ സുന്ദരമായിരുന്നു

പച്ചപുതച്ചോരാ പാടവരമ്പത്ത്
പാറി പരന്നു നടന്ന കാലം
തുമ്പിയെ തേടി പൂമ്പാറ്റയെ തേടി
മാങ്കനി തേടി നടന്ന കാലം
കണ്ണാംപൊത്തി കളിച്ചൊരാ കാലത്തില്‍
ജീവിത ദുഃഖങ്ങളേതുമില്ലാ
മനസ്സെന്ന മാന്ത്രിക ചെപ്പില്‍ ഞാന്‍
സൂക്ഷിച്ച മയില്‍പീലിയും വളപ്പൊട്ടുകളും

വിധിയെന്ന വേടന്‍്ടെ അമ്പേറ്റു ഞാനൊരു
ചിറകറ്റ പക്ഷിയായ്‌ മാറിയപ്പോള്‍
നോവുമെന്നാല്മാവില്‍ തൈലം പുരട്ടുവാന്‍
എന്‍ നിഴല്‍ മാത്രം കൂട്ടുവന്നു

ചുട്ടു പഴുത്തൊരെന്നാല്മാവിലാകവേ
ഒരു കുളിര്‍കാറ്റായ് തലോടുമെന്കില്‍
ഉള്ളം നിറഞ്ഞിടും സ്നേഹത്തില്‍ ചാലിച്ച
ചുംബനമുദ്രകള്‍ നല്‍കിടാം ഞാന്‍