നെടുവീര്‍പ്പ്‌

വാനം ഭൂമിയെ നോക്കി നെടുവീര്‍പ്പിടുന്നു
ഒന്നു പുണരുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
താരം ചന്ദ്രനെ നോക്കി കേഴുന്നു
ഒന്നു താഴുകുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
പുലരി സന്ധ്യയെ ഓര്‍ത്തു മൊഴിയുന്നു
ഒന്നു കാണുവാനാവുന്നില്ലല്ലൊ
പൂക്കള്‍ സൂര്യനെ നോക്കി ചിരിക്കുന്നു
ഒന്നു മിണ്ടുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ
രാത്രി പകലിനോട് ചോദിക്കുന്നു
നിറഞ്ഞ യൗവ്വനം എനിക്കോ നിനക്കോ
ശില്പം ശില്‍പിയോട്‌ കൊഞ്ചുന്നു
ഒന്നു ചുംബിക്കുവാനാവുന്നില്ലല്ലൊ

കണ്ണുനീര്‍ കാലത്തിനോട് ചൊല്ലുന്നു

ഒന്നു മറക്കുവാനാവുന്നില്ലല്ലോ

ഹൃദയം ഹൃദയത്തോട് മന്ത്രിക്കുന്നു
എന്നെ നീ അറിയുന്നില്ലല്ലോ