മോഹപുഷ്പം

സുന്ദരമേതോ കിനാവിലെന്‍ മുന്നിലൊരു
മോഹന പുഷ്പം വിടര്‍ന്നു വന്നു
തളിരിട്ട മോഹത്തില്‍ ചാലിച്ചതിലുറും
സിന്ദൂരം കൊണ്ട് ഞാന്‍ കുറി വരച്ചു

മറ്റാരും കാണാത്ത സുന്ദര ചിത്രമായ്‌
മങ്ങാതെ മായാതെ ഓര്‍ത്തിരുന്നു
വാത്സല്യ ചൂടിനാല്‍ ലാളിച്ചു പോയെന്നും
ഓമന കുഞ്ഞിനെ എന്നപോലെ

മാറോടണച്ചതിന്‍ ഗന്ധം നുകരുവാന്‍
മാത്രമായെന്നും മനം തുടിച്ചു
മനതാരില്‍ പീലി വിടര്‍ത്തിയ മാമയില്‍
ആടുന്നതെന്നും നിനക്കുവേണ്ടി

പുലര്‍കാല മഞ്ഞിന്‍ നൈര്‍മല്ല്യമായ്
കുളിര്‍ വീശി മെല്ലെ ഉണര്ത്തിയെന്നും
സായന്തനത്തിന്റെ ആര്ദ്രതയാല്‍
അനുരാഗം എന്നുള്ളില്‍ അനുഭൂതിയായ്

സ്വപ്നങ്ങള്‍ കൊണ്ടൊരു മാളിക തീര്‍ത്തെന്റെ
ഹൃദയത്തില്‍ മണി മഞ്ചലോരുക്കി വച്ചു
പൊള്ളുമാ സ്നേഹത്തിന്‍ എരിതീയില്‍ വിണെന്റെ
ജന്മം സഫലമായ് തീര്‍ന്നുവെങ്കില്‍

പ്രണയം

നിന്നില്‍ എനിക്കുള്ള മോഹമാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നിന്നില്‍ എനിക്കുള്ള വിശ്വാസമാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നിന്നോട് എനിക്കുള്ള കരുതലാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍
നിന്നോട് എനിക്കുള്ള സ്നേഹമാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നിന്റെ ഹൃദയതാളം അറിയുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

നിന്റെ സ്നേഹിതരോട് അസൂയ തോന്നുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

നീ അടുത്തെത്തുമ്പോള്‍ ഉള്ളു മിടിക്കുന്നത്‌ പ്രണയമാണെങ്കില്‍

നിന്റെ സാമീപ്യം കൊതിക്കുന്നത് പ്രണയമാണെങ്കില്‍

നിനെ കാണുവാനായി കരള്‍ വെമ്പുന്നത് പ്രണയമാണെങ്കില്‍

നീ വരാതിരുന്നാല്‍ ഹൃദയം തേങ്ങുന്നത്‌ പ്രണയമാണെങ്കില്‍

നിന്റെ ഓര്‍മ്മകളെ ഓമനിക്കുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളില്‍ നീ നിറയുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

നിന്റെ വേദനയില്‍ ഉരുകുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

എന്റെ വേദനയില്‍ നിന്നെ ഓര്‍ക്കുന്നത് പ്രണയമാവുമെങ്കില്‍

നിന്റെ പുഞ്ചിരിയില്‍ സന്തോഷിക്കുന്നതാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നിന്നോട് സംസാരിക്കുവാന്‍ കൊതിക്കുന്നതാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നീ മിണ്ടാതിരുന്നാല്‍ മനസ്സ് അസ്വസ്തമാവുന്നതാണ് പ്രണയമെങ്കില്‍

നിന്നെ…..നിന്നെ ഞാന്‍ അതി മനോഹരമായി പ്രണയിക്കുന്നു........

മോക്ഷം

എന്തിനെന്നറിയില്ല കാതോര്തിരുപ്പു ഞാന്‍
നനവുള്ള നിശ്വാസം ഉതിരുന്നുവെങ്കിലും
നീയെന്ന സത്യത്തെ ഓമനിക്കുന്നു ഞാന്‍
അറിയുന്നു നീയെന്നെ പുല്കുവാനാവും ദിനത്തിനായ്
കൊതിയോടെ ഇരുളില്‍ പതുങ്ങി നില്‍ക്കുന്നതായ്

അടരാടുവാനുള്ളില്‍ മോഹമുണ്ടെങ്കിലും
സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും ബാക്കിയാണെങ്കിലും
കരള്തെങ്ങി വിങ്ങുന്നതരിയുന്നുവെങ്കിലും
പ്രിയമുള്ളതൊക്കെയും മറയുന്നുവെങ്കിലും
നിന്നെ അകറ്റുവാന്‍ ആവുകില്ല

ബാല്യകാലതിന്‍ കുസൃതികളും
കൌമാര സ്വപ്നത്തിന്‍ വര്‍ണങ്ങളും
ക്രൂരനാം മര്‍ത്ത്യന്റെ പീഡനമേറ്റുട്ട്
കരയുന്ന ജനനിതന്‍ കണ്ണുനീരും
ഓര്‍ക്കുവാന്‍ മാത്രമീ ഒരു നിമിഷം

ഓര്‍മ്മകള്‍ അന്ധകാരത്തില്‍ വലിച്ചെറിഞ്ഞ്‌
എന്റെ ദുഖത്തിന്‍ അന്ധകാരത്തില്‍ നിന്നും
അന്ധകാരത്തില്‍ അലിയുവാന്‍ മാത്രമായ്
കൈപിടിച്ചെന്നെയും തെരിലെറ്റി
മരണമേ നീയെന്നെ കൊണ്ട് പൊകൂ