ആയിരം രാവുകള് പോയ് മറഞ്ഞെങ്കിലും
കണ്ട കിനാവുകള് മാഞ്ഞതില്ല
ഹ്രുദയമാം വീണയില് നാദമുത്ര്്ത്തൊരാ
വിരലുകളെങ്ങോ മറഞ്ഞുനിന്നു
പാതിവിടര്ന്നില്ലതിന് മുന്പ് തന്നെ
വാടി കൊഴിഞ്ഞൊരീ മോഹപുഷ്പം
ആരാരോ ചൂടുവാന് മോഹിച്ചുവെങ്കിലും
മണ്ണില് വീണു പൊലിഞ്ഞു പൊയീ
കണ്ടു തുടങ്ങീല്ലതിന്് മുന്പ് തന്നെ
കത്തികരിഞ്ഞുപോയ് സ്വപ്നമാം കതിരുകള്
ആരാരോ കൊയ്യുവാനാശിച്ചുവെന്കിലും
വ്ണ്ണീറായ് കാറ്റില് പറന്നത് ചുറ്റിലും
കേട്ട് തുടങ്ങീല്ലതിന്് മുന്പ് തന്നെ
പാതിയില് നിന്നുപോയ് ഗാനത്തിന് വീചികള്
ആരാരോ കാതോര്ത്തു ഗാനത്തിനെങ്കിലും
കാറ്റിന് മോഴിയിലലിഞ്ഞൊരാ വീചികള്
എങ്കിലുമെന്നുള്ളമാശിച്ചുപോകുന്നു
ഇനിയുമൊരുനാള് വരും.........
എന്റെ ഹൃദയ പത്മങ്ങളെ തോട്ടുണര്ത്തീടുവാന്്
ഒരു സൂര്യ താപമിനിയുമുണ്ടായ് വരും
Friday, July 10, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)